Badanie USG Piersi – Ważny krok w życiu każdej kobiety

Zdrowie kobiet jest niezmiernie ważne, a regularne badania odgrywają kluczową rolę w dbaniu o nie. Badanie ultrasonograficzne (USG) piersi to kluczowe narzędzie w profilaktyce i diagnostyce chorób piersi. Pomaga ono w wykrywaniu zmian patologicznych już na wczesnym etapie, co ma kluczowe znaczenie dla skutecznego leczenia. Dlaczego warto regularnie przeprowadzać badania USG piersi? Jak się do nich przygotować i jak wygląda ich przebieg? Odpowiemy na te pytania poniżej.

Dlaczego badania USG piersi są ważne?

Regularne badanie USG piersi ma na celu wczesne wykrycie ewentualnych zmian nowotworowych, torbieli, guzków oraz innych nieprawidłowości. Jest to istotne nie tylko dla skutecznego leczenia, ale także dla psychospołecznego wsparcia Pacjentek, umożliwiając im poczucie kontroli nad swoim zdrowiem. Wczesna diagnoza i identyfikacja choroby zwiększa szanse na skuteczne leczenie i powrót do zdrowia.

Kiedy należy przeprowadzać badania USG piersi?

Warto przeprowadzać badania USG piersi regularnie, przestrzegając zaleceń lekarza specjalisty, jednak istnieją określone sytuacje, kiedy jest to szczególnie ważne. Oto kilka przykładów, kiedy warto się zgłosić na badanie USG piersi:

Regularne badania profilaktyczne

Zaleca się, aby kobiety po 40. roku życia regularnie poddawały się badaniom USG piersi, co najmniej raz do roku. W przypadku kobiet z rodzinami obciążonymi historią raka piersi, częstotliwość badań może być zwiększona i powinna być ustalona we współpracy z lekarzem.

Obecność niepokojących objawów

Jeśli kobieta zauważy jakiekolwiek niepokojące zmiany w piersiach, takie jak guzki, zgrubienia, czy inne nieprawidłowości, powinna natychmiast zgłosić się do lekarza i skonsultować z nim konieczność wykonania badania USG piersi.

Po zabiegach chirurgicznych

Po operacjach piersi, takich jak biopsje czy mastektomie, zaleca się regularne wykonywanie badań USG piersi w celu monitorowania ewentualnych zmian i oceny stanu zdrowia pozostałych tkanek.

W trakcie ciąży i laktacji

Badanie USG piersi może być również przeprowadzane u kobiet w trakcie ciąży lub podczas karmienia piersią w przypadku wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów lub zmian w piersiach.

W każdym przypadku, decyzja o przeprowadzeniu badania USG piersi powinna być podejmowana we współpracy z lekarzem, który uwzględni indywidualne czynniki ryzyka i potrzeby pacjentki.

Jak wygląda przebieg badania USG piersi?

Badanie USG piersi przeprowadzane jest przez wykwalifikowanych lekarzy specjalistów, którzy posiadają odpowiednią wiedzę i doświadczenie w tej dziedzinie. Podczas badania USG piersi Pacjentka leży na plecach z uniesionymi rękami za głowę. Lekarz nakłada na skórę żel, co ułatwia przewodzenie fali dźwiękowej i zapewnia lepszą widoczność struktur wewnętrznych. Następnie przesuwa sondę ultrasonograficzną po powierzchni piersi, obserwując na monitorze obrazy. Całe badanie jest bezbolesne i trwa zazwyczaj kilkanaście minut. Przed badaniem USG piersi nie ma specjalnych wymagań co do przygotowania.

Badania USG piersi są kluczowym elementem opieki zdrowotnej kobiet. Regularne wykonywanie ich pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych zmian patologicznych, co zwiększa szanse na skuteczne leczenie i poprawę rokowań. Dlatego warto zadbać o swoje zdrowie i regularnie odwiedzać lekarza specjalistę.

 

Jeśli masz pytania dotyczące badań USG piersi lub chciałabyś umówić się na wizytę, skontaktuj się z nami. W KAAR-MED nasz zespół specjalistów pomoże Ci w kompleksowej opiece nad zdrowiem piersi.

 

Nietrzymanie moczu jest problemem, który może dotknąć każdego, jednakże częściej występuje u kobiet, szczególnie po ciążach i w okresie menopauzy. Może powodować znaczny dyskomfort oraz ograniczać codzienne aktywności, prowadząc do obniżenia jakości życia. Wstyd i dyskomfort związane z tą dolegliwością sprawiają, że wiele osób zbyt późno szuka profesjonalnej pomocy. Jednym z nowoczesnych i skutecznych sposobów leczenia jest metoda laserowa.

Laserowa metoda leczenia

Leczenie laserowe jest skutecznym rozwiązaniem dla osób, których nietrzymanie moczu wynika z osłabienia mięśni dna miednicy. Procedura ta jest całkowicie bezpieczna i nieinwazyjna. Zabieg polega na użyciu wiązki laserowej, która działa na ściany pochwy, powodując ich obkurczenie. Laserowe działanie stymuluje włókna kolagenowe, co poprawia ułożenie cewki moczowej i przyczynia się do zmniejszenia objawów inkontynencji.

Podczas zabiegu, który trwa zwykle około 30 minut, pacjentka znajduje się w pozycji ginekologicznej. Lekarz wprowadza do pochwy głowicę lasera i precyzyjnie opracowuje ściany pochwy. Proces ten prowadzi do powstania mikroblizn, które wzmacniają tkankę, zwiększają ilość kolagenu i poprawiają elastyczność ścian, jednocześnie zapewniając efekt odmłodzenia.

Wskazania do wykonania zabiegu laserowego

Zabieg laserowego leczenia nietrzymania moczu jest zalecany dla kobiet, które doświadczają:

  • niekontrolowanego oddawania moczu podczas kaszlu, śmiechu czy innych czynności fizycznych,
  • skutków wielu porodów lub długotrwałych porodów.

Przed zabiegiem lekarz przeprowadza szczegółowe badanie zewnętrzne pochwy, wziernikowanie i test kaszlowy, aby upewnić się, że pacjentka jest dobrym kandydatem do leczenia. Należy jednak pamiętać, że istnieją pewne przeciwwskazania, takie jak: infekcje pochwy, stany zapalne, ciąża, nieprawidłowe wyniki badań czy stosowanie niektórych leków.

Dlaczego warto wybrać laserową metodę leczenia nietrzymania moczu?

W klinice KAAR-MED oferujemy laserowe leczenie nietrzymania moczu, realizowane przez doświadczonych specjalistów w dziedzinie ginekologii i urologii. Nasza procedura pozwala uzyskać trwałe efekty i szybko wrócić do normalnego życia. Leczenie jest bezbolesne, a pacjentki mogą opuścić klinikę zaraz po zabiegu, co minimalizuje przerwę w codziennych obowiązkach. Wybór naszej kliniki to pewność opieki na najwyższym standardzie oraz dostęp do najnowszych technologii medycznych.

 

Zachęcamy do skorzystania z naszych usług, aby odzyskać pełną kontrolę nad swoim życiem bez obaw o nietrzymanie moczu. KAAR-MED to miejsce, gdzie zrozumienie i profesjonalizm idą w parze z nowoczesnymi metodami leczenia.

W dzisiejszych czasach coraz więcej uwagi przykłada się do rozwoju intelektualnego dzieci. Jednym z narzędzi, które pomagają zrozumieć i wspierać ten rozwój, jest skala inteligencji Stanford-Binet. Jest to ceniona metoda oceny, która dostarcza cennych informacji o poziomie intelektualnym dziecka. W tym artykule przybliżymy Ci, na czym polega to badanie, jaki jest jego cel, kiedy warto zapisać dziecko na takie badanie, co badanie mówi o dziecku oraz jak przebiega cały proces diagnozy.

Czym jest skala inteligencji Stanford-Binet?

Skala inteligencji Stanford-Binet to narzędzie psychometryczne używane do oceny zdolności intelektualnych i poznawczych. Jest to jedna z najstarszych i najbardziej znanych skal używanych w psychologii. Badanie to pozwala ocenić różnorodne aspekty inteligencji, w tym logiczne myślenie, rozumowanie przyczynowo-skutkowe, zdolności wizualno-przestrzenne oraz pamięć krótkotrwałą.

Cel badania

Głównym celem skali Stanford-Binet jest diagnozowanie poziomu rozwoju intelektualnego dziecka. Pozwala to na wczesne zidentyfikowanie zarówno wyjątkowych zdolności, jak i ewentualnych trudności w nauce, co jest kluczowe dla odpowiedniego dostosowania procesu edukacyjnego i wsparcia rozwoju dziecka.

Kiedy warto zapisać dziecko na takie badanie?

Zapisanie dziecka na badanie skalą Stanford-Binet jest zalecane, gdy rodzice lub nauczyciele zauważą u dziecka nietypowe zachowania w zakresie uczenia się lub gdy dziecko wykazuje znacznie wyższe zdolności w porównaniu do rówieśników. Badanie to jest również pomocne, gdy planuje się dostosowanie programu edukacyjnego do indywidualnych potrzeb dziecka.

Co badanie mówi o dziecku?

Badanie skalą Stanford-Binet dostarcza informacji o poziomie intelektualnym dziecka, co pozwala zrozumieć jego mocne strony oraz obszary wymagające wsparcia. Wyniki badania mogą wskazać na konkretne zdolności, jak np. wybitne umiejętności matematyczne czy językowe, oraz mogą pomóc w identyfikacji specyficznych trudności w uczeniu się, takich jak dysleksja.

Jak wygląda przebieg badania?

Przebieg badania skalą Stanford-Binet zwykle obejmuje serię zadań i testów, które są dostosowane do wieku dziecka. Badanie przeprowadzane jest w obecności psychologa, który przez cały czas obserwuje i rejestruje odpowiedzi dziecka. Testy mogą obejmować rozwiązywanie problemów, odpowiedzi na pytania związane z codziennymi sytuacjami oraz zadania wymagające logicznego myślenia. Całość badania trwa zazwyczaj od jednej do dwóch godzin, a wyniki są omawiane z rodzicami w kontekście możliwości dalszego wsparcia rozwoju dziecka.

 

Badania inteligencji, takie jak skala Stanford-Binet, są nieocenionym narzędziem, które pomaga rodzicom i pedagogom w odpowiednim kształtowaniu ścieżki edukacyjnej i rozwojowej dziecka. Regularne oceny umożliwiają dostosowanie metodyk nauczania i interwencji, aby maksymalnie wspierać potencjał każdego dziecka.

 

 

Medycyna oferuje wiele specjalistycznych dziedzin, które skupiają się na różnych aspektach zdrowia i leczenia. Jedną z najbardziej kluczowych i dynamicznie rozwijających się specjalizacji jest ginekologia onkologiczna, która odgrywa zasadniczą rolę w diagnozowaniu, leczeniu i monitorowaniu chorób nowotworowych układu rozrodczego kobiet. W tym artykule przybliżymy Ci, czym jest ginekologia onkologiczna, kto wykonuje te specjalistyczne leczenia, kiedy warto się na nie zdecydować oraz jaki mają one wpływ na życie i zdrowie kobiet.

Czym jest ginekologia onkologiczna?

Ginekologia onkologiczna to dziedzina medycyny skoncentrowana na diagnozowaniu i leczeniu nowotworów złośliwych narządów płciowych kobiet, takich jak jajniki, macica, szyjka macicy, pochwa i srom. Specjalizacja ta łączy w sobie elementy ginekologii i onkologii, umożliwiając kompleksowe podejście do problemów onkologicznych w kontekście specyficznych dla kobiet warunków fizjologicznych i hormonalnych.

Ginekologia onkologiczna zajmuje się leczeniem min:

  • mięśniaków macicy,
  • polipów trzonu i szyjki macicy,
  • torbieli okołojajowodowych,
  • torbieli i guzów jajnika,
  • raka jajnika lub jajowodu,
  • raka szyjki macicy,
  • raka trzonu macicy,
  • nowotworów pochwy,
  • nowotworów sromu,
  • chorób nowotworowych gruczołów sutkowych

Kto wykonuje takie leczenie?

Leczeniem w ramach ginekologii onkologicznej zajmują się specjaliści zwani ginekologami-onkologami. Są to lekarze ginekolodzy, którzy dodatkowo wykształcili się w zakresie onkologii ginekologicznej. Posiadają oni umiejętności nie tylko w zakresie standardowych procedur ginekologicznych, ale również w zaawansowanych technikach chirurgicznych i onkologicznych, co jest niezbędne do efektywnego leczenia nowotworów.

Kiedy udać się na wizytę?

Wizyta u ginekologa-onkologa jest zalecana dla kobiet, które zdiagnozowano z nowotworem ginekologicznym lub u których występuje wysokie ryzyko jego rozwoju (np. na podstawie historii rodzinnej). Ponadto, wizyta może być potrzebna, gdy zauważalne są niepokojące symptomy, takie jak nietypowe krwawienia, bóle podbrzusza czy zmiany w cyklu miesięcznym, które mogą sugerować obecność nowotworu. Na wizytę do gabinetu ginekologa-onkologa Pacjentka może zgłosić się sama lub zostać skierowana przez ginekologa, u którego się leczy lub uczęszcza na wizyty kontrolne. Wskazaniem do wizyty u ginekologa onkologa są zmiany, co do których istnieje podejrzenie podłoża nowotworowego. Może się ono pojawić w związku z wynikiem cytologii, a także innymi zgłaszanymi przez pacjentkę objawami.

Wpływ na zdrowie i życie

Ginekologia onkologiczna ma kluczowe znaczenie nie tylko dla zdrowia fizycznego, ale również dla ogólnego samopoczucia i jakości życia pacjentek. Wczesne wykrycie i skuteczne leczenie nowotworów ginekologicznych może znacząco zwiększyć szanse na wyleczenie i minimalizowanie negatywnych skutków choroby. Specjalistyczne podejście, jakie oferuje ginekologia onkologiczna, umożliwia też  precyzyjne i skuteczne metody leczenia, co jest istotne w przypadku nowotworów wymagających indywidualnego podejścia. W tym miejscu warto zaznaczyć, że przeważający odsetek diagnozowanych zmian nowotworowych ma charakter łagodny i nie powoduje poważnych problemów zdrowotnych. Nie oznacza to natomiast, że zmiany te można ignorować. Nawet niewielkie i łagodne zmiany wymagają interwencji lekarza i podjęcia decyzji o ewentualnym leczeniu zabiegowym.

Wczesne wykrycie zmian o charakterze nowotworowym daje większe szanse na ich całkowite wyleczenie. Dlatego warto regularnie poddawać się badaniom kontrolnym i pozostawać pod opieką wykwalifikowanego ginekologa, lub ginekologa onkologa, który w razie potrzeby zaoferuje właściwe i skuteczne metody leczenia.

 

Ginekologia onkologiczna jest nieocenionym źródłem wsparcia dla kobiet diagnozowanych z nowotworami układu rozrodczego. Oferuje specjalistyczne, zaawansowane metody diagnozy i leczenia, które są niezbędne do walki z chorobą. Wizyta u ginekologa-onkologa jest ważnym krokiem na drodze do zdrowia i powinna być rozważana przez każdą kobietę, która stoi w obliczu ryzyka lub diagnozy nowotworu ginekologicznego.

W dzisiejszych czasach medycyna oferuje nam coraz więcej możliwości nie tylko w zakresie leczenia, ale także diagnostyki. Jednym z najbardziej zaawansowanych i precyzyjnych narzędzi diagnostycznych, które pomagają zrozumieć wiele aspektów naszego zdrowia, są badania genetyczne. Te specjalistyczne testy pozwalają na analizę DNA, aby zidentyfikować zmiany genetyczne mogące wpływać na nasze zdrowie. W tym artykule przybliżymy Ci, czym są badania genetyczne, dlaczego są ważne, jak się do nich przygotować oraz kiedy warto je wykonywać.

Czym są badania genetyczne?

Badania genetyczne to metoda diagnostyczna, która umożliwia analizę sekwencji DNA. Dzięki temu możliwe jest wykrycie specyficznych mutacji genetycznych, które mogą być przyczyną lub czynnikiem ryzyka różnych chorób. Najczęściej szukanym fragmentem jest DNA lub RNA groźnych wirusów i bakterii  albo odpowiedni fragment materiału genetycznego Pacjenta, który może wskazywać na ryzyko zachorowania na poszczególne schorzenia o podłożu genetycznym (miażdżyca, choroba Alzheimera, choroba Parkinsona, choroby nowotworowe i inne).

Po co wykonuje się badania genetyczne?

Głównym celem badań genetycznych jest identyfikacja zmian w genach, chromosomach lub białkach, które mogą wskazywać na obecność lub ryzyko rozwoju choroby genetycznej. Informacje te mogą być kluczowe nie tylko dla diagnozy, ale także dla planowania indywidualnego planu leczenia lub działań profilaktycznych. Testy genetyczne są wykonywane również do ustalania pokrewieństwa badanych osób (najczęściej chodzi o potwierdzenie ojcostwa).

Kiedy warto wykonywać badania genetyczne?

Badania genetyczne są zalecane osobom, które:

  • mają w rodzinie historię chorób genetycznych,
  • planują potomstwo i chcą ocenić ryzyko dziedziczenia chorób,
  • są narażone na wysokie ryzyko rozwoju chorób genetycznych, np. na podstawie historii rodzinnego występowania nowotworów.

Jak wyglądają badania genetyczne?

Proces przeprowadzania badań genetycznych zazwyczaj rozpoczyna się od konsultacji genetycznej, podczas której lekarz ocenia potrzebę wykonania testu i omawia potencjalne wyniki oraz ich implikacje. Samo badanie może polegać na pobraniu próbki krwi, śliny lub innych tkanek, które następnie są analizowane w laboratorium genetycznym.

Dlaczego warto wykonywać badania genetyczne?

Badania genetyczne dają unikalną możliwość wczesnego wykrywania chorób, zanim jeszcze pojawią się pierwsze symptomy. Dzięki wczesnej diagnozie można odpowiednio wcześnie zacząć leczenie lub podjąć działania profilaktyczne. Co więcej, badania te mogą pomóc w indywidualnym dopasowaniu terapii, co jest szczególnie ważne w przypadku niektórych typów nowotworów, gdzie terapia celowana może znacząco poprawić rokowania pacjenta.

Jak przygotować się do badań genetycznych?

Przygotowanie do badań genetycznych zazwyczaj nie wymaga specjalnych środków. Ważne jest jednak, aby przed badaniem przeprowadzić szczegółową rozmowę z lekarzem genetykiem, który poinformuje o możliwych wynikach i ich konsekwencjach dla pacjenta i jego rodziny. Często rekomendowane jest także, aby przed decyzją o przeprowadzeniu testów, osoby zainteresowane skonsultowały się z doradcą genetycznym.

Podsumowując, badania genetyczne są cennym narzędziem w rękach współczesnej medycyny, które oferuje głęboki wgląd w naszą genetykę i pozwala na lepsze zrozumienie ryzyka chorób. Dzięki nim możliwa jest nie tylko precyzyjna diagnostyka, ale również indywidualizacja leczenia, co jest krokiem milowym na drodze do medycyny spersonalizowanej.

Urologia to specjalistyczna dziedzina medycyny zajmująca się diagnozowaniem, leczeniem, a także profilaktyką chorób dotykających układ moczowo-płciowy zarówno u mężczyzn, jak i kobiet. Wachlarz schorzeń leżących w gestii urologa jest szeroki – od infekcji dróg moczowych, poprzez kamienie nerkowe, aż po poważniejsze przypadłości takie jak nowotwory prostaty, pęcherza moczowego czy nerek. Schorzenia te nie tylko obniżają jakość życia, ale również mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia i życia. Dlatego wiedza o tym, kiedy i dlaczego warto udać się do urologa, jest kluczowa dla zachowania dobrego zdrowia.

Kiedy Zgłosić Się do Urologa?

Należy zwrócić uwagę na wszelkie niepokojące symptomy, takie jak ból w okolicach lędźwi, trudności z oddawaniem moczu, częste parcie na pęcherz, zmiany w wyglądzie moczu czy ból w okolicy pachwiny. Te objawy mogą sygnalizować rozwijające się choroby, które w odpowiednim czasie zdiagnozowane, mogą być skutecznie leczone. Urolog zajmuje się również profilaktyką urologiczną, więc nawet w przypadku braku objawów, warto odwiedzić specjalistę, szczególnie gdy w rodzinie występowały schorzenia układu moczowo-płciowego. Ponadto do urologa należy się zgłosić po zauważeniu zmian narządów płciowych i okolic takich jak ból, swędzenie, pieczenie, zaczerwienienie.

Jak Przebiega Badanie Urologiczne?

Wizyta u urologa zwykle rozpoczyna się od szczegółowego wywiadu lekarskiego, podczas którego lekarz pyta o objawy, tryb życia oraz historię chorób. Następnie przeprowadzane są badania fizykalne, w tym badanie palpacyjne brzucha, które pozwala ocenić stan nerek, pęcherza oraz narządów płciowych. Urolog może zlecić także szereg badań dodatkowych, jak badanie krwi, moczu, ultrasonografię czy specjalistyczne testy, takie jak uroflowmetria, które pomagają w dokładnym zdiagnozowaniu problemu.

Uroflometria – Co To Jest i Jak Się Do Niej Przygotować?

Uroflometria to jedno z podstawowych badań w urologii, które pozwala ocenić dynamikę oddawania moczu. Jest to badanie bezbolesne i nieinwazyjne, podczas którego pacjent oddaje mocz do specjalnego urządzenia mierzącego szybkość i ilość wydalanego płynu. Przed badaniem zaleca się normalne nawodnienie organizmu – należy pić płyny jak zwykle, unikając jednak nadmiernego nawadniania. Ważne jest, aby pęcherz był wypełniony, ale nie przepełniony. Warto również przed wizytą omówić z lekarzem przyjmowane leki, które mogą wpływać na mikcję.

Podsumowanie

Zdrowie układu moczowo-płciowego ma bezpośredni wpływ na ogólne samopoczucie i jakość życia. Regularne wizyty u urologa oraz dbałość o profilaktykę mogą zapobiegać wielu poważnym chorobom. W przypadku wystąpienia niepokojących objawów, nie należy zwlekać z wizytą u specjalisty. Uroflometria i inne badania diagnostyczne to ważne narzędzia, które pomagają w utrzymaniu dobrego zdrowia i efektywnym leczeniu chorób układu moczowo-płciowego.

Zdrowie intymne dziewcząt i młodych kobiet to ważny aspekt, który wymaga uwagi i profesjonalnego podejścia. Ginekologia dziecięca to nie tylko opieka i wsparcie medyczne, ale również psychologiczne z uwagi na wiek i rozwój emocjonalny. Pierwsza wizyta u ginekologa może wywoływać niepokój i lęk przed nieznanym, dlatego warto dobrze się do niej przygotować i wybrać odpowiedniego specjalistę.

Kiedy Należy Udać Się na Pierwszą Wizytę?

Pierwszą wizytę u ginekologa dziecięcego warto zaplanować przede wszystkim po pojawieniu się pierwszej miesiączki, co jest ważnym momentem w życiu każdej młodej, dojrzewającej kobiety. Ciało sygnalizuje przez to o zmianach, które zachodzą w organizmie, więc jest to odpowiedni czas na pierwszą konsultację. W okresie dojrzewania mogą występować dolegliwości takie jak bolesne, nieregularne lub obfite miesiączki, co może wskazywać na różnego rodzaju zaburzenia, jest to także sygnał, który informuje o udaniu się do specjalisty. Większość dziewcząt swój pierwszy okres dostaje pomiędzy 10, a 16 rokiem życie, przeważnie w wieku około 12 lat. Nie ma na to żadnej reguły, jednak gdy dojrzewanie płciowe jest znacząco przedwczesne lub opóźnione również warto zgłosić się na konsultacje do ginekologa. W przypadku zauważenia niepokojących zmian, takich jak sklejenie warg sromowych, pojawienie się torbieli lub guzów jajników, a także w momencie podejrzenia infekcji dróg rodnych lub moczowych konieczne jest udanie się do lekarza.

Wsparcie Emocjonalne

Pierwsza wizyta może być stresująca, jest to w pełni zrozumiałe, gdyż jest to coś nowego i nieznanego dla dziecka.  Dlatego kluczowe jest zapewnienie wsparcia emocjonalnego. Jako pierwsi powinni porozmawiać z córką rodzice o znaczeniu zdrowia intymnego, podkreślając, że wizyta u ginekologa to ważny krok w życiu każdej kobiety w trosce o własne zdrowie. Ważne jest, aby dziewczęta wiedziały, że ginekolog to specjalista, który pomoże im zrozumieć zmiany zachodzące w ich ciałach i zadba o ich zdrowie intymne.

Praktyczne Aspekty

 Przed wizytą warto spisać wszystkie pytania i wątpliwości, które chciałoby się omówić z lekarzem. Odpowiedni specjalista odpowie na wszelkie pytania zrozumiale dla pacjentki i rozwieje wszelkie wątpliwości.

Dziewczynka powinna być poinformowana o możliwym przebiegu badania. Należy podkreślić, że badanie będzie przeprowadzone z szacunkiem dla jej intymności i komfortu, może to pomóc zmniejszyć jej obawy. Zaleca się, aby przed wizytą nie stosować żadnych środków higienicznych, które mogłyby wpłynąć na wyniki badań (np. irygacje).

Co Obejmuje Wizyta?

Wizyta rozpoczyna się od rozmowy, podczas której lekarz zbiera informacje o historii zdrowia, cyklu miesiączkowym oraz ewentualnych dolegliwościach. W zależności od potrzeb, może być przeprowadzone badanie fizykalne z udzieleniem pełnej informacji o jego przebiegu. Poliklinika Kaar- Med oferuje również szeroki zakres badań diagnostycznych.

Pierwsza wizyta u ginekologa to ważny krok w edukacji zdrowotnej młodej kobiety. Należy jednak pamiętać, że ginekolog to lekarz jak każdy inny, a wizyta u niego nie jest powodem do wstydu.  W Poliklinice Kaar-Med dbamy o to, aby dla pacjentek było to doświadczenie pozytywne, edukacyjne i pozbawione stresu. Wspieramy dzieci i ich rodziców na każdym etapie opieki, zapewniając profesjonalną i empatyczną pomoc w trosce o ich zdrowie.

Dane dotyczące zdrowia psychicznego nie są optymistyczne. Co czwarta dorosła osoba doświadcza przynajmniej raz w życiu trudności takich jak zaburzenia lękowe, zaburzenia nastroju, snu czy uzależnienia od substancji psychoaktywnych. Według informacji WHO, obecnie aż 350 milionów ludzi na całym świecie cierpi na depresję, która jest drugim najczęściej rozpoznawanym problemem zdrowotnym. Co roku aż 800 tysięcy osób popełnia samobójstwo.

Skala problemów związanych ze zdrowiem psychicznym jest zatem niepokojąca, a konsekwencje zaniedbań w tym obszarze mogą poważnie zagrozić życiu.

Co to właściwie znaczy “zdrowy umysł”?

Zdrowie psychiczne to nie tylko brak chorób i objawów psychopatologicznych. To stan dobrostanu, w którym człowiek może wykorzystywać własny potencjał, radzić sobie z życiowymi wyzwaniami, utrzymywać bliskie relacje oraz być efektywnym w pracy, nauce czy w szeroko rozumianym działaniu.

W tej perspektywie zdrowie psychiczne stanowi fundament niezbędny do właściwego funkcjonowania. Ma ono takie samo znaczenie jak zdrowie fizyczne.

Zdrowy umysł = zdrowe ciało

Zgodnie z modelem biopsychospołecznym, nasz ogólny stan zdrowia zależy od trzech czynników – biologicznego, psychicznego i społecznego. Brak równowagi w jednym z obszarów może wpłynąć negatywnie na pozostałe.

Według tej koncepcji, zaburzenia zdrowia psychicznego mogą zwiększyć ryzyko chorób somatycznych. Istnieje wiele przykładów w medycynie, które potwierdzają tę zależność. Na przykład, depresja może prowadzić do choroby niedokrwiennej serca, udaru oraz obniżyć szanse powrotu do zdrowia po ataku serca.

Z kolei zaburzenia lękowe mogą zwiększyć ryzyko nadciśnienia, wywołać problemy z układem żołądkowo-jelitowym czy bóle głowy. Częste są także przypadki gdy długotrwały stres negatywnie wpływa na funkcjonowanie układu odpornościowego oraz trawiennego.

Jakoś dam radę?

Troska o zdrowie psychiczne i dobrostan jest kluczowa dla utrzymania dobrego ogólnego stanu zdrowia. Chociaż w wielu społeczeństwach dbanie o psychikę przez lata nie było uznawane za priorytet, obecnie powoli obserwuje się zmianę tej postawy, a świadomość wagi zdrowia psychicznego wzrasta.

Niestety, wciąż w tym procesie towarzyszą nam utrudniające przekonania oraz stereotypy na temat zdrowia psychicznego. Wystarczy wymienić: „Jakoś dam radę”, „Osoby z zaburzeniami psychicznymi są słabe”, “Leki zmienią moją osobowość”, „Jeszcze wytrzymam”, „Zaraz mi przejdzie”, „Chłopaki nie płaczą” i wiele innych.

Takie przekonania prowadzą do tego, że osoby potrzebujące wsparcia czują niezrozumienie i znięchęcenie do poszukiwania pomocy i korzystania z dostępnych zasobów wsparcia.

Sięgnij po wsparcie. Pomoc psychologiczna i psychoterapia

Tymczasem nie warto czekać, aż objawy psychopatologiczne obniżą satysfakcję z życia, uniemożliwią wykonywanie codziennych zadań, odizolują od bliskich czy nawet zagrożą poważnie życiu.

O zdrowie psychiczne trzeba dbać tak samo jak o fizyczne, zarówno na poziomie profilaktyki, jak i interwencji. Zwracanie się po pomoc do profesjonalistów, takich jak psychologowie, psychoterapeuci czy psychiatrzy, nie jest oznaką słabości, ale ważnym krokiem na drodze do zdrowienia, walki o siebie i poprawy jakości życia.

A leczenie – niezależnie od tego, czy jest to psychoterapia, farmakoterapia czy połączenie obu – ma ogromny potencjał, by wprowadzić istotne zmiany w jakości życia pacjenta. Długoterminowe korzyści obejmują większą satysfakcję z życia i relacji, poczucie dobrego samopoczucia psychicznego i fizycznego oraz głębsze rozumienie siebie samego.

Jeśli potrzebujesz pomocy, zapraszamy do skorzystania z usług naszych specjalistów zdrowia psychicznego. Świadczymy usługi poradnictwa psychologicznego, psychoterapii, terapii środowiskowej oraz psychiatrii dla dzieci młodzieży i dorosłych. Można skorzystać z nich odpłatnie lub w ramach umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Pierwsza ciąża to wyjątkowy i niepowtarzalny czas w życiu każdej kobiety, pełen oczekiwania i nadziei, ale również obaw i niepewności. Aby ten okres przebiegał jak najbezpieczniej dla przyszłej mamy i jej dziecka, kluczowe jest regularne przeprowadzanie odpowiednich badań ginekologiczno-położniczych.

Oto jakie badania powinnaś wykonać, by móc cieszyć się spokojną i zdrową ciążą.

Pierwsze badanie – do 10. tygodnia

Podczas pierwszej konsultacji lekarz przeprowadzi szereg badań, w tym ogólną ocenę zdrowia i trybu życia, badanie ginekologiczne, kontrolę stanu piersi, a także zmierzy wzrost, wagę oraz ciśnienie tętnicze krwi. Pomiary te będą regularnie powtarzane na każdej następnej wizycie. Lekarz zleci Ci też wykonanie morfologii oraz innych badań krwi. Jeśli do pół roku przed ciążą nie wykonywałaś cytologii, lekarz pobierze materiał do badania.

Badania prenatalne pomiędzy 11. a 14. tygodniem ciąży

W tym czasie przeprowadza się tzw. test złożony: wywiad lekarski, badanie USG, badania stężenia hormonu beta-hCG i białka PAPP-A we krwi matki. W USG analizuje się wiek płodu, jego budowę oraz ewentualne wady rozwojowe. Oceniane jest również ryzyko wystąpienia chorób genetycznych.

Jeśli wyniki badań są niejasne lub wskazują na wysokie ryzyko wystąpienia wad, zaleca się dalszą diagnostykę: inwazyjną (amniopunkcja, biopsja kosmówki) lub nieinwazyjną wolnego płodowego DNA z krwi matki (Harmony, NIFTY, SANCO, Panorama).

Badania w ciąży pomiędzy 15. a 26. tygodniem

Zaleca się przeprowadzenie morfologii krwi oraz ogólnego badania moczu. Pomiędzy 18. a 22. tygodniem powinno się także zrobić obowiązkowe badanie USG ciąży (II badanie prenatalne), które służy do oceny budowy płodu pod względem ewentualnych wad wrodzonych oraz oceny masy ciała. Między 24. a 26. tygodniem należy także wykonać badanie krwi w kierunku cukrzycy.

Badania w ciąży pomiędzy 27. a 32. tygodniem

W tym okresie ciąży konieczne jest wykonanie morfologii i badania ogólnego moczu. Ponadto, jeśli Twoja krew ma czynnik Rh (-), konieczne będzie przeprowadzenie testów na obecność przeciwciał anty-D. W razie potrzeby konieczne będzie przyjęcie immunoglobuliny anty-D między 28. a 30. tygodniem ciąży. Między 28. a 32. tygodniem ciąży przeprowadza się także kolejne obowiązkowe badanie USG (III badanie prenatalne). Cele badania są podobne do poprzedniego badania USG.

Badania w ciąży pomiędzy 33. a 37. tygodniem

W trakcie wizyty – poza dotychczasowymi badaniami – odbędą się również badania położnicze, ocena wymiarów miednicy oraz badanie czynności serca płodu. Zlecone zostaną także: badanie antygenu HBS, wymaz z pochwy i odbytu pod kątem paciorkowców beta-hemolizujących, badanie przeciwciał anty-HIV, morfologia oraz badanie ogólne moczu.

Badania w 38.-39. tygodniu ciąży

Ten czas ciąży wymaga ponownego przeprowadzenia badania morfologii krwi i ogólnego badania moczu. W trakcie wizyty ginekolog-położnik wykona ocenę pracy serca płodu.

Badania w ciąży po 40. tygodniu

Podczas tej wizyty zostanie przeprowadzona ocena ruchów płodu, KTG oraz USG. Jeśli wyniki będą poprawne, następna wizyta zostanie umówiona na za tydzień. Podczas tej wizyty ponownie zostaną wykonane KTG i USG. Określony zostanie też termin zgłoszenia się do szpitala. Poród powinien nastąpić przed zakończeniem 42. tygodnia ciąży.

Pierwsza ciąża? Wybierz dobrego specjalistę ginekologa-położnika!

W ciąży szczególnie ważne jest regularne monitorowanie rozwoju dziecka oraz zdrowia matki. Dlatego wybór dobrego specjalisty, który będzie towarzyszył w tym ważnym okresie w życiu, jest kluczowe, aby zapewnić prawidłowy przebieg ciąży oraz zdrowie matki i dziecka.

Zapraszamy do skorzystania z usług naszych doświadczonych i empatycznych lekarzy ginekologów-położników. Zgodnie z aktualną wiedzą medyczną zapewnią oni profesjonalne wsparcie i odpowiedzą na wszystkie ważne pytania i wątpliwości związane z ciążą na każdym etapie jej trwania.

Psycholog dla dzieci to specjalista, który pomaga w radzeniu sobie z różnymi problemami emocjonalnymi, behawioralnymi i rozwojowymi. Terapia dziecięca może być niezbędna w przypadku trudności w nawiązywaniu relacji z rówieśnikami, zaburzeń depresyjnych, lękowych czy problemów z nauką i koncentracją.

Jak wygląda praca z psychologiem dziecięcym?

Praca psychologa dziecięcego obejmuje m.in. diagnostykę, opracowanie schematu terapii oraz prowadzenie sesji terapeutycznych. Podczas sesji, dzieci mogą dzielić się swoimi doświadczeniami, uczuciami i myślami – psycholog pomaga im zrozumieć i przetworzyć te informacje. Dobry psycholog powinien być empatyczny, cierpliwy i otwarty na współpracę z rodzicami oraz nauczycielami. Terapia dla dzieci obejmuje przede wszystkim naukę radzenia sobie ze stresem, rozwijanie umiejętności społecznych czy też pracę nad wzmacnianiem poczucia własnej wartości

Zdrowie psychiczne dzieci: najczęstsze problemy

Wśród najczęstszych problemów zdrowia psychicznego u dzieci można wymienić depresję oraz lęk. Jeżeli zauważysz, że Twoje dziecko przez większość czasu jest smutne, drażliwe, nie ma apetytu (lub ma nadmierny apetyt) czy też wycofuje się z kontaktów z rówieśnikami, może to świadczyć o narastających problemach psychicznych. Objawy lęku u dzieci mogą obejmować natomiast: nadmierny niepokój, trudności w zasypianiu, bóle brzucha, unikanie sytuacji społecznych czy też nadmierne przywiązanie do rodziców. Współpraca z psychologiem dziecięcym oraz zaangażowanie rodziców w proces terapeutyczny są kluczowe dla skutecznego leczenia problemów emocjonalnych i psychicznych u dzieci.

Terapia dziecięca: co powinni wiedzieć rodzice

Terapia dziecięca to proces ukierunkowany na wsparcie dzieci w radzeniu sobie z różnymi problemami emocjonalnymi, behawioralnymi czy też rozwojowymi. Współpraca między rodzicami i dziećmi jest kluczowa dla osiągnięcia sukcesu terapeutycznego, dlatego warto, aby rodzice posiedli podstawowe informacje na temat terapii dziecięcej oraz dowiedzieli się, jak mogą wspierać swoje dzieci podczas tego procesu.

Jak przygotować dziecko do pierwszej konsultacji u psychologa?

Przygotowanie dziecka do pierwszej wizyty u psychologa może być kluczowe dla osiągnięcia sukcesu terapeutycznego. Poniżej przedstawiamy kilka porad, które mogą pomóc w tym procesie:

  • Wyjaśnij dziecku, czym zajmuje się psycholog i przekonaj, że to osoba, z którą można otwarcie rozmawiać o uczuciach i myślach.
  • Podkreśl, że terapia jest procesem, który może zająć trochę czasu, ale przyniesie korzyści i sprawi, że dziecko poczuje się lepiej.
  • Nie obiecuj nagrody za wizytę u psychologa. Dziecko nie powinno kojarzyć sesji z przymusem i obowiązkiem, którego wypełnienie skutkuje nagrodą.

Jak wygląda wizyta online u psychologa dziecięcego?

Wizyta online u terapeuty dziecięcego przebiega podobnie do konsultacji stacjonarnej. Rodzic i dziecko łączą się z psychologiem za pomocą komputera, tabletu lub smartfona, korzystając z aplikacji do wideokonferencji. Podczas spotkania terapeuta dziecięcy prowadzi rozmowę z dzieckiem, obserwuje jego zachowanie, zadaje pytania oraz stosuje odpowiednie metody diagnostyczne i terapeutyczne. W zależności od potrzeb, wizyta może obejmować również konsultacje z rodzicami oraz omówienie planu terapii. Decyzja o skorzystaniu z konsultacji online z psychologiem dziecięcym może być podyktowana różnymi przyczynami, niemniej warto mieć świadomość, że korzystanie z pomocy online nie zawsze będzie w stanie zastąpić standardową sesję. O ile w przypadku dorosłych takie rozwiązanie może okazać się komfortowe i efektywne, o tyle dzieci potrzebują zazwyczaj więcej czasu na zbudowanie więzi z psychologiem, dlatego lepiej zrezygnować z takiej formy terapii.

Pomoc psychologiczna to doskonała forma wsparcia i sposób na poradzenie sobie z problemami, które trapią dziecko lub nastolatka. Odpowiednio wprowadzona i wdrożona od razu po zaobserwowaniu pierwszych niepokojących objawów może przynieść fantastyczne rezultaty i dać dziecku szansę na normalne funkcjonowanie wśród rówieśników.

Jeżeli chciałbyś sprawdzić ryzyko wystąpienia dziedzicznych nowotworów, masz ku temu możliwość. Badanie genetyczne Cancer Screen to precyzyjne testy, które pozwalają wyszukać warianty w genach skojarzonych z kilkudziesięcioma typami nowotworów. Zakres testu obejmuje przede wszystkim nowotwór piersi i jajnika, raka tarczycy oraz raka jelita grubego.

Badanie Cancer Screen — dla kogo jest rekomendowane?

Pacjenci, którzy chorują na nowotwory dziedziczne, mogą nie mieć świadomości, że niektóre predyspozycje są przekazywane genetycznie jeszcze przed wystąpieniem objawów. Jeżeli działanie genu, warunkującego rozwój nowotworu, jest zaburzone, wówczas ryzyko zachorowania rośnie. Wykonanie testu genetycznego pozwala pozyskać wiedzę na temat czynników ryzyka oraz wdrożyć odpowiednią profilaktykę.

Badanie Cancer Screen może być wykonane u każdej osoby, która chciałaby uzyskać informacje o wystąpieniu genetycznych predyspozycji do rozwoju nowotworu, ze szczególnym uwzględnieniem pacjentów, w których w rodzinie występowały przypadki zachorowania na nowotwór.

Badanie oceny ryzyka raka — jakie nowotwory może wykryć?

Testy genetyczne wykrywają warianty w prawie 80 genach odpowiedzialnych za zwiększone ryzyko zachorowania na nowotwory dziedziczne. W przypadku wykrycia obecności takiego wariantu, Cancer Screen określi nie tylko lokalizację, ale także stopień patogenności. Samo badanie nie wymaga żadnego przygotowania. Biorąc pod uwagę że do wykonania testów potrzeba próbki śliny, pacjent powinien powstrzymać się od jedzenia i picia na pół godziny przed wizytą.

Jak interpretować wynik badania Cancer Screen?

Oprócz wyniku dodatniego lub ujemnego można uzyskać wariant o nieznanym znaczeniu. Jak to interpretować?

  • Jeżeli wynik badania był dodatni, oznacza to, że w próbce stwierdzono wariant patogenny. Ryzyko zachorowania na nowotwór jest wówczas wysokie. Oczywiście, nie jest to równoznaczne z tym, że pacjent jest chory lub z całą pewnością zachoruje w przyszłości. W takim przypadku zaleca się jedynie konsultacje lekarską, w czasie której specjalista zaordynuje odpowiednie działania profilaktyczne.
  • Jeżeli wynik był ujemny, oznacza to, że w próbce nie wykryto wariantów patogennych, czyli ryzyko zachorowania na nowotwór nie odbiega od przeciętnych wartości dla całej populacji. Oczywiście, nadal nie ma pewności, czy choroba nie rozwinie się w przyszłości, niemniej pacjent nie jest predysponowany genetycznie do raka.
  • Wariant o nieznanym znaczeniu oznacza, że w czasie testu wykryto wariant, który nie został jeszcze opisany. Należy mieć świadomość, że wiedza na temat nowotworów — ich pochodzenia i rozwoju — wciąż nie jest kompletna, dlatego nie wszystkie warianty zostały poznane. W przypadku uzyskania takiego wyniku, nie ma pewności, czy pacjent jest faktycznie predysponowany do rozwoju nowotworu.

Podsumowując, bez względu na to, czy pacjent uzyska wynik ujemny, dodatni czy niezidentyfikowany, w żadnym wypadku nie oznacza to, że na pewno zachoruje, lub na pewno nie zachoruje na nowotwór.

Badanie Cancer Screen — podsumowanie

Przeprowadzenie badania na ryzyko wystąpienia nowotworu nie jest obligatoryjne, ale może rzucić nowe światło na stan zdrowia pacjenta. Osoby, które mają świadomość, że są bardziej narażone na zachorowanie, mogą podejmować działania profilaktyczne i prowadzić bardziej zrównoważony tryb życia – zrezygnować z używek, przestrzegać zasad zdrowej diety itp. Co więcej, testy genetyczne pozwalają uzyskać bardzo szczegółowe informacje na temat wariantu patogennego oraz ocenić jego wpływ na rozwój nowotworu.

Biorąc pod uwagę, że takie badania są wykonywane wyłącznie przez certyfikowane laboratoria, pacjenci mają gwarancję, że wyniki będą spójne i wiarygodne. Na uwagę zasługuje także prostota oraz szybkość. Do przeprowadzenia testu wystarczy próbka śliny, natomiast czas potrzebny na analizę wyników wynosi zazwyczaj cztery tygodnie. Badanie Cancer Screen posiada walidację firmy farmaceutycznej AstraZeneca, brytyjskej i szpitala St. Mary’s Hospital.

Przesiewowy test prenatalny NIFTY, oceniający ryzyko wystąpienia wad genetycznych płodu, to nieinwazyjne badanie, które jest całkowicie bezpieczne dla matki i dziecka. Jego czułość wynosi aż 99%, dlatego jest rekomendowane wszystkim kobietom, które chcą upewnić się, że życie i zdrowie ich nienarodzonego dziecka nie jest zagrożone. Sprawdź, na czym dokładnie polega to badanie i jak przebiega.

Dlaczego wykonuje się badania prenatalne?

Niepewność dotycząca stanu zdrowia dziecka i związany z tym stres mogą być niebezpieczne dla zdrowia ciężarnej. Badania prenatalne nie rozwiewają wprawdzie wszystkich obaw, ale pozwalają z dużą dozą prawdopodobieństwa określić, czy ciąża rozwija się prawidłowo oraz oszacować ryzyko wystąpienia schorzeń genetycznych. To bardzo ważne, ponieważ w przypadku wystąpienia choroby genetycznej przyszli rodzice mają czas na przygotowanie się do opieki nad dzieckiem wymagającym specjalistycznego wsparcia.

Badanie prenatalne NIFTY – charakterystyka

Test przesiewowy NIFTY polega na wyodrębnieniu wolnego DNA płodu z krwi matki i przeprowadzeniu analizy pod kątem wystąpienia zaburzeń w budowie chromosomów. Czas oczekiwania na wynik wynosi średnio 10 dni.

Przeprowadzenie badań prenatalnych nie jest obowiązkowe, ale powinno być wykonane w przypadku zaistnienia czynników ryzyka, takich jak: późna ciąża, wcześniejszy poród dziecka z wadą genetyczną czy występowanie chorób genetycznych w najbliższej rodzinie. Oprócz badania NIFTY placówki medyczne w Polsce wykonują także inne testy przesiewowe – Veracity czy Harmony.

Kiedy wykonać badanie NIFTY?

Test przesiewowy NIFTY wykonuje się po 10 tygodniu ciąży. Tak jak wspomnieliśmy, badanie jest w pełni bezpieczne i opiera się na pobraniu próbki krwi z żyły łokciowej. Pozwala wykryć nieprawidłowości i budowie chromosomów m.in. Trisomię 21 (zespół Downa), Trisomię 18 (zespół Edwardsa) czy Trisomię 13 (zespół Patau). Na podstawie analizy liczby chromosomów płci lekarz może ocenić ryzyko rozwoju niektórych chorób genetycznych, takich jak: zespół Turnera, zespół Klinefertera czy zespół Jacobsa.

Czy test NIFTY jest finansowany przez NFZ?

Badanie przesiewowe NIFTY nie jest finansowe przez NFZ. Oferta obejmuje kilka wersji testów, z czego każdy kolejny zawiera wszystko to, co wersje, które omówiono wcześniej.

  • NIFTY Basic – ocenia ryzyko wystąpienia trisomii 13, 18 i 21.
  • NIFTY Standard – wykrycie aneuploidii chromosomów płciowych.
  • NIFTY Plus – trisomie 9, 16 oraz 22 oraz analiza 60 delecji i duplikacji mogących spowodować upośledzenie fizyczne lub psychiczne.
  • NIFTY Twins – trisomie 13, 18 i 21, oraz wykrycie chromosomu Y.
  • NIFTY Pro – trisomie 13, 18, 21, 9, 16 i 22, aneuploidie chromosomów płciowych oraz 84 mikrodelecji i mikroduplikacji

Oczywiście, każdy test pozwala także określić płeć dziecka.

Czym różni się test NIFTY od innych testów przesiewowych

Wszystkie badania przesiewowe są bezpieczne dla matki płodu i wykazują przy tym bardzo wysoki stopień czułości. Oprócz wad rozwojowych pozwalają określić także płeć dziecka. Różnice pojawiają się jednak w metodologii. NIFTY wykorzystuję technikę sekwencjonowania genomu, co oznacza, że bada cały genom pod kątem wystąpienia wad genetycznych w maksymalnie szerokim zakresie. Inne testy opierają się na wyszukiwaniu sekwencji wybranych fragmentów DNA.

Nie istnieją konkretne przesłanki dotyczące wyboru testu prenatalnego, dlatego przed jego wykonaniem należy skonsultować swój wybór z lekarzem prowadzącym. Zaznaczamy przy tym, że wyniki badań nie stanowią podstawy do bezwzględnego zdiagnozowania choroby genetycznej. aby potwierdzić diagnozę, konieczne jest przeprowadzenie inwazyjnych badań, której ingerują w środowisko wewnątrzmaciczne i są przeprowadzane tylko w uzasadnionych przypadkach, ponieważ stwarzają zagrożenie dla zdrowia matki i dziecka.

Planujesz zapisać się do psychologa lub masz już wyznaczony termin pierwszej wizyty? Jeżeli nigdy wcześniej nie korzystałeś z pomocy specjalisty, prawdopodobnie zastanawiasz się, jak przebiega takie spotkanie. Stres czy uczucie niepewności są całkowicie naturalne, dlatego warto dowiedzieć się nieco więcej o pierwszej konsultacji. Sprawdź, czego możesz się spodziewać podczas wizyty w gabinecie psychologicznym.

Psycholog, psychoterapeuta czy psychiatra — kogo potrzebujesz?

Zanim przejdziemy do omówienia kwestii związanych z pierwszą wizytą, przyjrzyjmy się nieco bliżej różnicom między tymi profesjami. Psycholog to osoba która ukończyła studia magisterskie (jednolite lub II stopnia) i posiada uprawnienia do wykonywania zawodu.

Psychoterapeutą może być natomiast absolwent studiów medycznych, np. lekarskich lub pielęgniarskich, bądź humanistycznych, który ukończył studia podyplomowe z zakresu psychoterapii. Psycholog przeprowadza najczęściej konsultację oraz diagnozuje pacjenta, natomiast terapeuta specjalizuje się w prowadzeniu terapii w wybranym nurcie psychoterapeutycznym, np. poznawczo-behawioralnym, psychodynamicznym, integracyjnym itp.

Psychiatrą może zostać wyłącznie osoba po kierunku lekarskim, która ukończyła specjalizację. Bardzo często się zdarza, że psychiatra i psychoterapeuta współpracują ze sobą. Leczenie wielu schorzeń psychicznych wymaga bowiem wdrożenia nie tylko farmakoterapii, ale także psychoterapii, np. indywidualnej lub grupowej.

Pierwsza wizyta u psychologa — o tym musisz wiedzieć

Jeżeli zmagasz się z problemami natury psychicznej, nie możesz poradzić sobie z własnymi emocjami czy odczuwasz dolegliwości somatyczne o podłożu stresowym lub emocjonalnym, w pierwszej kolejności udaj się do psychologa. Tak jak wspomnieliśmy, psycholog nie jest lekarzem, ale może współpracować z psychiatrą i skierować na konsultację lekarską.

Musisz mieć świadomość, że pierwsza wizyta u psychologa nie będzie przełomowa. Możesz nawet odczuwać pewne rozczarowanie. Pierwsza sesja ma bowiem charakter zapoznawczy, dlatego nie otrzymasz konkretnej diagnozy. Psycholog przeprowadzi rutynowy wywiad, który pozwoli mu zebrać informacje na temat Twojej przeszłości, teraźniejszości oraz problemów, z którymi się zmagasz. Taki wywiad diagnostyczny jest połączony z obserwacją służy postawieniu hipotezy diagnostycznej. Bardzo ważne, abyś był w pełni szczery i niczego nie zatajał.

Jakie pytania mogą paść podczas pierwszej rozmowy z psychologiem?

Istnieje kilka modeli wywiadu psychologicznego, niemniej w większości przypadków pierwsza konsultacja przyjmuje formę swobodnej rozmowy, która rozpoczyna się od pytania: „co Panią/Pana do mnie sprowadza?”. Zastanów się, jak najlepiej nazwać swój problem i spróbuj opowiedzieć sam sobie, co skłoniło Cię do wizyty u psychologa. Jedno konkretne wydarzenie czy może cały spektrum zdarzeń? Psycholog z pewnością zapyta Cię o styl życia, to w jaki sposób funkcjonujesz w ciągu dnia, oraz czy widzisz zmiany w stosunku do Twojego modelu funkcjonowania z przeszłości. Nie musisz analizować całego planu spotkania ani przygotowywać scenariusza. Najważniejsza jest otwartość i szczerość. Nawet jeżeli nie czujesz się na siłach i nie jesteś w stanie powiedzieć o wszystkich problemach, nie powinieneś rezygnować z wizyty. Psycholog nie będzie na Ciebie naciskał i nie wymusi udzielenia odpowiedzi na trudne pytania. Nie musisz działać wbrew sobie i mówić o rzeczach trudnych. Pamiętaj, że psycholog zajmuje się różnymi przypadkami i jest gotowy na pracę z osobami, które zmagają się z różnymi problemami — także takimi, które uniemożliwiają nawiązywanie normalnych relacji czy zwykłe funkcjonowanie. Skorzystanie z pomocy to pierwszy krok na drodze do uzdrowienia.

Nie nastawiaj się na to, że psycholog da Ci konkretne rozwiązania — on jedynie udziela wsparcia i wyznacza kierunek, ale to ty wdrażasz zmiany.

Oddawanie moczu wiąże się zazwyczaj z uczuciem ulgi i jest bezbolesne. Niestety, wiele osób cierpi na zaburzenia, które utrudniają realizację tej fizjologicznej czynności. Jeżeli odczuwasz ból lub dyskomfort w czasie mikcji, cierpisz z powodu częstomoczu lub tracisz kontrolę nad pęcherzem, powinieneś zgłosić się do lekarza. Jednym z badań wykorzystywanych w diagnostyce chorób układu moczowego jest Uroflometria. Sprawdź, na czym polega to badanie i kiedy należy je przeprowadzić.

Problemy z oddawaniem moczu — jak sobie z nimi radzić?

Ciągłe uczucie parcia na pęcherz, pieczenie w trakcie oddawania moczu czy inkontynencja, to powszechne problemy, z którymi mierzą się zarówno seniorzy, jakie osoby w sile wieku. Problemy z pęcherzem często świadczą o rozwoju poważnych chorób, dlatego nie należy ich bagatelizować. Jeżeli zauważyłeś u siebie jakiekolwiek niepokojące objawy, zadbaj o swoje zdrowie i zapisz się do lekarza. Uroflometria to ważny test diagnostyczny, który pomaga określić prawidłowy schemat leczenia oraz wskazać, którzy pacjenci wymagają przeprowadzenia dokładniejszych badań.

Jak przebiega uroflometria?

Uroflometria jest nieinwazyjnym i bezbolesnym badaniem stosowanym w diagnostyce zaburzeń oddawania moczu. Na jego podstawie można ocenić całkowitą objętość mikcji, a także szybkość wydalania oraz ilość oddawanego moczu. To bardzo ważne badanie, które pozwala kontrolować przebieg leczenia. Cała procedura odbywa się przy użyciu przepływomierza, którego konstrukcja przypomina ustęp. Metoda ma na celu odtworzenie warunków naturalnej mikcji i jest wykonywana w warunkach zapewniających badanemu spokój. Pacjent oddaje mocz do przepływomierza, który dokonuje analizy strumienia moczu, rysuje krzywą mikcyjną, a następnie wylicza parametry i wprowadza dane do komputera. Wynik badania jest następnie analizowany przez urologa.

Wskazania do uroflometrii

Badanie cewkowego przepływu moczu jest zalecane wszystkim pacjentom, u których występują problemy z mikcją. Dotyczy to w szczególności osób, które obserwują u siebie następujące objawy:

  • osłabienie strumienia moczu,
  • kropelkowanie, czyli oddawanie moczu kroplami,
  • konieczność parcia podczas oddawania moczu,
  • trudności z rozpoczęciem wydalania,
  • uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza,
  • oddawanie moczu w kilku turach,
  • ciągłe uczucie parcia na pęcherz,
  • nagłe i niekontrolowane parcia na pęcherz,
  • częstomocz występujący w ciągu dnia i nocy,
  • inkontynencja, czyli nietrzymanie moczu

Jak przygotować się do uroflometrii?

Badanie cewkowego przepływu moczu nie wymaga dużych przygotowań. Chory powinien zgłosić się z dobrze wypełnionym, ale jednocześnie nieprzepełnionym pęcherzem. Pamiętaj, aby wypić odpowiednią ilość płynów. Nie nawadniaj się jednak w nadmiarze, aby uniknąć częstego oddawania moczu przed badaniem. Jeśli przyjmujesz leki moczopędne lub inne leki, które mogą wpływać na oddawanie moczu, skonsultuj się z lekarzem.
Badanie, mimo że jest bezbolesne, może wymagać cierpliwości, dlatego przed rozpoczęciem procedury skonsultuj wszystkie swoje obawy z lekarzem i staraj się nie koncentrować nadmiernie na samym badaniu – mikcja to naturalna czynność i tak powinieneś ją traktować.

Jak analizowane są wyniki badania?

Wyniki uroflometrii mogą różnić się w zależności od wieku oraz płci pacjenta. Badaniem uzupełniającym jest pomiar zalegania moczu w pęcherzu za pomocą ultrasonografu. Badanie ocenia przepływ, czyli objętość moczu wydalanego w mililitrach w ciągu jednej sekundy oraz objętość wydalonego moczu (Vvoid). Bardzo ważnymi parametrami są wartość przepływu maksymalnego (Qmax) oraz wartość przepływu średniego (Qaver). Nie ma ustandaryzowanych norm przepływów maksymalnego i średniego, niemniej należy zaznaczyć, że wartości zmniejszają się wraz z wiekiem. Dodatkowymi przeszkodami mogą być także powiększone gruczoł krokowy czy osłabiona kurczliwość mięśni pęcherza. W przypadku gdy przepływ moczu jest szybszy niż wynika to z normy dla danego wieku oraz płci pacjenta, prawdopodobnie oznacza to obniżony opór cewkowy.

🎉 Duma i radość! Z ogromną radością informujemy, że Zakład Medyczny Kaar-Med uzyskał prestiżowy certyfikat ISO 9001:2015 w zakresie „Świadczenie usług medycznych w zakresie Podstawowej Opieki Zdrowotnej, Ambulatoryjnej Opieki Specjalistycznej, Profilaktycznych Programów Zdrowotnych”.
🌐 To dla nas ogromne wyróżnienie i potwierdzenie, że nasze wysiłki mają realny wpływ na jakość świadczonych usług medycznych. Certyfikat ISO 9001:2015 to dowód naszego zobowiązania do zapewniania pacjentom najwyższej jakości opieki zdrowotnej.
🌟 Dziękujemy naszemu niezastąpionemu zespołowi za ciężką pracę i zaangażowanie, które przyczyniły się do osiągnięcia tego ważnego sukcesu. To także ogromne podziękowania dla naszych pacjentów za zaufanie, które nam okazują.
🤝 Jesteśmy gotowi nadal podnosić poprzeczkę standardów opieki zdrowotnej i angażować się w doskonalenie naszych usług. Dzięki certyfikatowi ISO 9001:2015 możemy świadczyć usługi medyczne na najwyższym poziomie, zgodnie z najnowszymi standardami i normami.
🙏 Dziękujemy wszystkim za wsparcie i ufność, którą nam okazujecie. Jesteśmy dumni z tego, co osiągnęliśmy, i gotowi do dalszego wspólnego rozwoju!
#KaarMed #ISO9001 #JakośćOpiekiZdrowotnej #MedycynaNowoczesna

Czy wiesz, że aż 2 miniony Polek cierpi z powodu nietrzymania moczu, a tylko co 7. kobieta, zmagająca się z tą wstydliwą przypadłością, informuje o tym swojego lekarza? Inkontynencja to wstydliwy problem, który utrudnia normalne funkcjonowanie i oddziałuje na wszystkie sfery życia. Nieleczone nietrzymanie moczu może mieć bardzo poważne konsekwencje. Jeżeli chcesz ustrzec się przed zapaleniem układu moczowego i dróg rodnych, i przywrócić komfort życia, skorzystaj z możliwości, jakie daje współczesna medycyna.

Nietrzymanie moczu — stopnie inkontynencji

Problemy z nietrzymaniem moczu mogą mieć różne formy. Medycyna wyróżnia 3 stopnie inkontynencji. Ich znajomość znacząco ułatwia diagnostykę i wdrożenie odpowiedniej terapii:

  • I stopień — wypływ moczu następuje przy kichaniu, podnoszeniu ciężkich przedmiotów czy śmiechu. Wszystkie te sytuacje odnoszą się do zwiększonego napięcia powłok brzusznych.
  • II stopień — wypływ moczu pojawia się w trakcie wykonywania zwykłych czynności wymagających zwiększonego wysiłku, takich jak wchodzenie po schodach czy bieganie.
  • III stopień — chory traci kontrolę nad pęcherzem moczowym i oddaje mocz nawet podczas stania.

Przyczyny nietrzymania moczu mogą być różnorodne, niemniej w większości przypadków mają związek z ciążą i porodem, oraz okresem menopauzy. Innymi przyczynami schorzenia są zmiany hormonalne (obniżenie poziomu estrogenów) czy infekcje układu moczowo-płciowego. W tym drugim przypadku zaleca się wdrożenie antybiotykoterapii.

Problemy z mikcją mogą pojawić się zatem u bardzo młodych kobiet, w okolicach 30. roku życia. Wiele z nich traktuje te dolegliwości jako powód do wstydu i nie informuje lekarza o swoich problemach. To duży błąd. Obecna wiedza medyczna pozwala skutecznie radzić sobie z problemem nietrzymania moczu bez konieczności chirurgicznej ingerencji.

Leczenie nietrzymania moczu — metoda laserowa

Leczenie inkontynencji jest uzależnione od przyczyn oraz stopnia zaawansowania dolegliwości. Jeżeli problem spowodowany jest osłabieniem działania mięśni dna macicy, skutecznym rozwiązaniem jest laserowe leczenie nietrzymania moczu. Procedura jest całkowicie bezpieczna i nieinwazyjna. Metoda polega na obkurczeniu ścian pochwy przy użyciu wiązki laserowej. Stymulacja włókien kolagenowych wywołuje poprawę ułożenia cewki moczowej, dzięki czemu już po kilku tygodniach pacjentka odczuwa widoczną poprawę.

Podczas zabiegu dochodzi do obkurczenia ścianek pochwy. Wiązka lasera tworzy mikroblizny, które wzmacniają struktury ścian, przywracając ich prawidłowy wygląda anatomiczny. Powstawanie mikroblizn powoduje zwiększenie ilości kolagenu i tkanki łącznej, skutkiem czegoś ścianka pochwy staje się bardziej wytrzymała, a jednocześnie elastyczna. dochodzi przy tym do jej rewitalizacji, czyli odmłodzenia. Laserowe leczenie nietrzymania moczu to zabieg wykonywany z dostępu pochwowego. Pacjentka ułożona jest w pozycji ginekologicznej, a lekarz wprowadza do pochwy głowicę lasera. Podczas procedury przesuwa głowicę, opracowując odpowiednie struktury ścian. Czas zabiegu wynosi średnio 30 minut.

Wskazania do wykonania zabiegu laserowego

Laserowe leczenie nietrzymania moczu to zabieg rekomendowane pacjentkom, które uskarżają się na dolegliwości uniemożliwiające normalne funkcjonowanie. Najważniejszymi z nich są:

  • niekontrolowane oddawanie moczu podczas kaszlu czy śmiechu,
  • wiele porodów i porody długotrwałe,
  • brak innych objawów chorobowych, takich jak nadmierne parcie czy bolesność podczas mikcji.

Przed zakwalifikowaniem do zabiegu lekarz przeprowadza badanie zewnętrzne pochwy, wykonuje wziernikowanie oraz przeprowadza próbę kaszlową.

Należy przy tym zaznaczyć, że istnieją pewne przeciwwskazania do wykonania zabiegu m.in.

  • infekcje pochwy,
  • stany zapalne,
  • ciąża,
  • nieprawidłowe wyniki badań,
  • stosowanie niektórych grup leków,
  • skłonność do tworzenia bliznowców.

Laserowe leczenie nietrzymania moczu to zabieg, który pozwala uzyskać trwałe efekty, a przy tym jest całkowicie nieinwazyjny. Pacjentka może od razu udać się do domu. Przez pierwsze dni pojawia się lekkie uczucie dyskomfortu i niekiedy wysięk z pochwy, ale sama rekonwalescencja nie wymaga powstrzymywania się od realizacji rutynowych czynności.

Rak szyjki macicy jest jednym z najczęstszych nowotworów u kobiet, ale istnieje wiele sposobów, aby mu zapobiec lub wykryć go we wczesnym stadium. Jednym z kluczowych elementów profilaktyki jest regularne wykonywanie odpowiednich badań.

Dlatego w tym artykule przedstawiamy najważniejsze pytania dotyczące profilaktyki raka szyjki macicy i udzielamy na nie odpowiedzi.

Jakie jest znaczenie profilaktyki raka szyjki macicy?

Profilaktyka jest kluczowa, ponieważ pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych zmian w szyjce macicy, co zwiększa szanse na skuteczne leczenie i wyleczenie.

Czym jest rak szyjki macicy?

Rak szyjki macicy to nowotwór złożony z komórek szyjki macicy, który rozwija się na skutek infekcji wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV).

Jakie badania profilaktyczne należy wykonać?

Najważniejsze badania profilaktyczne to

  • badanie cytologiczne (Pap test),
  • badanie HPV,
  • kolposkopia.

Czym jest badanie cytologiczne?

Badanie cytologiczne, znane także jako Pap test, polega na pobraniu próbki komórek z szyjki macicy w celu wykrycia ewentualnych nieprawidłowości.

Co to jest badanie HPV?

Badanie HPV polega na wykryciu obecności wirusa brodawczaka ludzkiego, który jest główną przyczyną raka szyjki macicy.

Czym jest kolposkopia?

Kolposkopia to badanie, które umożliwia lekarzowi dokładne obejrzenie szyjki macicy przy użyciu specjalnego urządzenia zwanej kolposkopem.

Jak często powinno się wykonywać badania profilaktyczne?

Zaleca się regularne wykonywanie badania cytologicznego co 3 lata. Jednak częstotliwość badań może się różnić w zależności od wieku, historii chorób i innych czynników ryzyka.

Czy badania profilaktyczne są bolesne?

Badania profilaktyczne, takie jak Pap test i badanie HPV, są zazwyczaj bezbolesne. Niektóre kobiety mogą odczuwać niewielki dyskomfort podczas pobierania próbki komórek.

Pamiętajmy, że profilaktyka raka szyjki macicy to kluczowy element dbania o zdrowie kobiet. Regularne wykonywanie badań i wizyt kontrolnych u ginekologa może pozwolić na wczesne wykrycie i skuteczne leczenie zmian przedrakowych, a w efekcie zapobiec rozwojowi choroby. Dlatego zachęcamy wszystkie kobiety do regularnych badań i rozmowy z lekarzem na temat profilaktyki raka szyjki macicy. Dbajmy o swoje zdrowie i działajmy prewencyjnie!

Komentarz dr Tatiany Szymborskiej:

„Postępowanie w zakresie profilaktyki raka szyjki macicy różni się u kobiet w zależności między innymi od ich wieku. Kobietom przed ukończeniem 30 r.ż. w pierwszej kolejności proponujemy wykonanie badania cytologicznego. W przypadku wyniku prawidłowego zalecamy powtórzenie cytologii za 1-3 lata.

Kobietom powyżej 30 r.ż. zalecamy w pierwszej kolejności wykonanie testów na obecność wirusów HPV wysokiego ryzyka onkogennego lub badania cytologicznego albo tzw. Co-Testu – wykonanie obu badań jednocześnie.

W zależności od wyników badań badanie HPV lub Co-Test wykonujemy za 3-5 lat( jeśli wyniki były prawidłowe) a cytologię za 1-3 lata ( jeśli wyniki były prawidłowe).

W przypadku wyników nieprawidłowych w zależności od konkretnej sytuacji klinicznej kierujemy pacjentki do badania kolposkopowego szyjki macicy lub powtórzenia wybranych badań w zalecanym odstępie czasowym.

Profilaktyką pierwotną raka szyjki macicy jest szczepienie przeciw wirusom HPV.”

dr Tatiana Szymborska